środa, 29 czerwca 2016

25 - Pafos cz I czyli: Zapierająca dech w piersiach autostrada, pustynny klimat i osobliwe jedzonko


Autostrada Limassol-Pafos


Z rana udałyśmy się jeszcze ostatni raz przekąpać w Limassolowym morzu, potem zabrałyśmy się na autobus i w drogę! Z pewnym smutkiem żegnałyśmy się z Limassol, w sumie można było już tam zostać, no ale poczynione rezerwacje kolejnych hoteli pchały nas na przód. Z resztą od rana wydzwaniał do nas właściciel kolejnego apartamentu aby dowiedzieć się o której będziemy, bo chciał po nas wyjechać na dworzec. Droga do Pafos była piękna, przez całe półtorej godziny po lewej stronie ciągnęło się morze. Sam ten widok ładował akumulatory. W sumie nie napiszę nic nowego stwierdzając, że nic dziwnego, że tam ludzie nie bardzo marudzą, nie dość, że ciągle ciepło to jeszcze to morze wzdłuż autostrady...
Po przyjeździe odebrał nas przemiły Pan właściciel, jak się okazało mieszkania - kawalerki, którą zabukowałam. Miejsce nazywało się King's Holiday Apartaments. Cały blok otoczony był ogrodem z drzewami cytrusowymi i granatami, a na podwórku znajdował się basen. 

Granat w osiedlowym ogrodzie, tuż obok wejścia do budynku
Do plaży był niestety do przejścia kawałek, tak jak i do lidla (ale był lidl!). Po zauważeniu, że w pokoju brak jest klimatyzacji, umówieniu się, że wyjeżdżając wrzucimy klucze do skrzynki i uzyskaniu informacji jak dostać się na dworzec ( bo dojazd na jest już prostszy niż z, wystarczy złapać autobus na przystanku oddalonym jakieś 200 m od bloku) Pan właściciel nas opuścił a my postanowiłyśmy się trochę odświeżyć i znaleźć jakieś jedzenie, bo to już była ta pora.  Poza tym, w drodze do Pafos, po przeanalizowaniu naszych wydatków w Limassol powzięłyśmy decyzję, że niestety w Pafos przydałoby się trochę pobiedować, zwłaszcza jeśli mamy ochotę trochę pobawić się w Agia Napie. Z tymi przemyśleniami i mocnym postanowieniem oszczędzania natknęłyśmy się na restaurację  "Karlina cafe" z wystawionym potykaczem obwieszczającym, że mega plater za "tylko" 25 Euro. W sumie nie wyglądało na to, że w okolicy znajdziemy wiele więcej knajp, a chodnik właśnie zaczął oddawać pobrany w ciągu dnia żar, więc poza jedzeniem marzyłyśmy też o wielkim, zimnym piwie, no a poza tym, po podziale na pół nie wychodziło tak tragicznie, a poza tym(!) przecież wszystkiego nie zjemy więc będzie na kolację i śniadanie, jak nic. No więc oczywiście skusiłyśmy się. Byłyśmy nieźle wygłodzone. Pierwszej przystawce ledwo zdążyłam zrobić zdjęcie w takim tempie została wciągnięta. 
Dokładka przystawki
 Kolejny talerz został już zjedzony w pełni kulturalnie, jak również został na dokładnie obfotografowany,
Albo zamieniasz się w księcia, albo Cię zjem!
kolejny talerz wbił nas nieco w konsternację, przechodzący kelner widząc nasze miny zaśmiał się i stwierdził, że to jeszcze nie wszystko, zrobił to w taki sposób, że ze śmiechu mało co wszystko nam się nie wróciło. 

"Hehe, and that's not all.."
Cóż, kazałyśmy resztę popasu zapakować i ostatkiem sił wepchnęłyśmy do poziomu nosa deser. 

Damy radę...
W tej sytuacji znów łatwiej było mówić o oszczędzaniu! Wróciłyśmy do naszego mieszkania z jedzeniem. Że robiło się późno doszłyśmy do wniosku, że resztę wieczoru spędzimy nad basenem z winem, które jechało z nami z festiwalu (w końcu oszczędzamy, impreza była dzień wcześniej a za dwa dni będziemy w apogeum imprezy). Ten ustalany na spontanie plan wypalił fenomenalnie! Jakimś dziwnym trafem cały basen miałyśmy całkowicie dla siebie, na osiedlu nie było żywego ducha. Po kąpieli i winie wróciłyśmy do pokoju i ustaliłyśmy plan na dzień następny, a plan był konkretnie jeden, dostać się do Petra tou Romiou, czyli skały Afrodyty, miałyśmy wyjechać najwcześniej jak się da i wrócić tak, żeby jeszcze zdążyć obejrzeć Groby Królów, które znajdowały się w pobliżu. Cóż ten plan akurat nie do końca wypalił.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz